Ο Δρόμος..

Αυτό που προσπαθεί με κόπο να γυρίσει πίσω σαν ανάμνηση, πονάει. Χτυπάει δυνατά και προκαλέι φόβο...πόνο. Πόσο θα κρατήσει?

Ταξιδεύω..κοιτάω το δρόμο που ανοίγεται μπροστά μου. Έτσι είναι και στη ζωή..Ζωή= αυτοκίνητο γεμάτο πράγματα. Δρόμος ανάμνηση παρόντος και μέλλοντος.

Προσπαθεί κάτι να με κάνει να κοιτάξω πίσω εκεί που όλα τελείωσαν καταστροφικά. Εκεί που δεν υπάρχει φως πια. Εκεί όπου οι λάθος επιλογές εξουσίασαν. Δε θέλω. Έχω φύγει καιρό από όλα αυτά.

Μαύρη Σακούλα!

Κάτι κινεί τα πάντα γύρω μας. Κάτι επηρεάζει τη ζωή μας και μας άλλοτε μας σπρώχνει, άλλοτε μας πετάει, άλλοτε μας αναποδογυρίζει και όλα αλλάζουν θέση.... Είσαι μόνος? Όχι. Δίπλα σου στέκονται τα αδέρφια σου.. Μια μεγάλη οικογένεια από ανθρώπους διαφορετικούς με τις ίδιες αδυναμίες και τους ίδιους προβληματισμούς, που σε συνδέει Αυτός....

Ενότητα. Λέξη απλή και δυνατή. Κρατάς τον διπλανό σου από το χέρι και δε τον αφήνεις. Ενότητα δική Του. Ενότητα που αν χαθεί τίποτα δεν θα είναι ίδιο. Δεν είναι τυχαία η επιλογή των ανθρώπων γύρω σου και υπάρχει λόγος που βρίσκεσαι στη θέση αυτή. Αυτός γνωρίζει.
Μπορεί να νομίζεις πως είσαι ο τελευταίος κρίκος και είσαι μόνος σου από τη μία πλευρά αλλά.......μην ξεχνάς..Αυτός σε φρουρεί σε όποια θέση και αν είσαι. Είναι οπισθοφυλακή και εμπροσθοφυλακή σου..Αυτός με τη γλυκιά φωνή είναι εκεί..

ΕΜ