Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Μέρες θαυμάσιες..

Μέρες περάσαν. Μέρες παράξενες, θαυμάσιες. Ένα κεφάλαιο τελείωσε και με μιας άλλο ξεκίνησε.
Αναμνήσεις πολλές, όμορφες μα κάποιες παγερές.

Αβέβαιο μέλλον αλλά σίγουρα μοναδικό, καθώς το δικό Του χέρι θέλω να κρατώ.

Δε θα μ' αφήσει, όπως μου Είπε, δε θα με εγκαταλείψει.
Στέκεται εμπρός μου τώρα και με Κοιτά.
Δύναμη νιώθω και σιγουριά.
Νιώθω πως με Κοιτάζει στα μάτια βαθιά και με Δικαιώνει αμέσως γλυκά.



ΕΜ