Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Οι άνθρωποι είναι άνθρωποι.

Ο καιρός περνάει και θαρρείς πως ήταν χθες που σκεφτόσουν, αγαπούσες, ήθελες, ζούσες, έκλαιγες, γελούσες, μοιραζόσουν, εμπιστευόσουν.

Μία συνάντηση και αναμνήσεις έτρεξαν στο μυαλό. Πρόσωπο γνωστό και άγνωστο, ταυτόχρονα. Συνέχεια σου συμβαίνει. Άτομα γύρω σου που δε μπορείς να προσδιορίσεις σε ποια ομάδα ανήκουν. Είναι τα άτομα του χθες, που σήμερα δεν αναγνωρίζεις εύκολα και μπορεί μαζί τους να σκεφτόσουν, να μοιραζόσουν, να ζούσες, να...
Άτομα που χαίρεσαι να βλέπεις αλλά κάτι πια δε σε συνδέει μαζί τους.

Το πρώτο τρένο

Σε παλαιότερη ανάρτηση έχω αναφερθεί στο τρένο που περίμενα να έρθει στο σταθμό... (Και αυτό μου έφτανε....)Σήμερα έπεσα πάνω στο τραγούδι αυτό.. Πολλά νοήματα και λέξεις..