Το μετρό!

Τα πιο περίεργα πράγματα συνήθως τα σκεφτόμαστε τις πιο μικρές και ανεπαίσθητες στιγμές..Μια από αυτές είναι και αυτή η στιγμή που βρίσκεσαι στο μετρό, έχεις γυρίσει την πλάτη σου σε αυτό και προχωράς και εσύ μαζί με όλους τους άλλους προς τις σκάλες. Ναι, και όμως, εκείνη την στιγμή συνειδητοποιείς σημαντικά πράγματα για εσένα τον ίδιο και την ζωή σου. Το μετρό με ιλιγγιώδη ταχύτητα ξεκινά και αρχίζει να χάνεται. Γυρίζεις το βλέμμα σου και το κοιτάς. Η πλατφόρμα έχει σχεδόν αδειάσει και έχουν γυρίσει όλοι την πλάτη τους σε αυτό.
Πολλοί έχουν παρομοιάσει στο παρελθόν την πραγματική ζωή με ένα τρένο. Καθημερινά γυρίζουμε την πλάτη μας στη ζωή. Την αληθινή ζωή. Φεύγουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε. Ευκαιρίες έρχονται, χάνονται, αλλά δεν ενδιαφερόμαστε και ιδιαίτερα για αυτές. Προχωράμε και πάντα κάτι αφήνουμε πίσω μας να φύγει. Μπορεί αυτό στη δική μου περίπτωση να είναι το μετρό αλλά με έκανε να καταλάβω πολλά!

Πράγματα και καταστάσεις στη ζωή μας είτε τα επιτρέπουμε να φύγουν είτε αναγκαζόμαστε να τα αφήσουμε γιατί ο προορισμός μας είναι άλλος. Απλά πρέπει να σταματήσουμε για την ώρα εκεί. Όσο και αν πονάμε και όσο και αν μας φαίνεται περίεργο. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να γυρίσουμε το βλέμμα μας και να κοιτάξουμε το τρένο που φεύγει. Δεν έχουμε την δύναμη να το σταματήσουμε αλλά και αν την είχαμε δε ξέρω τι θα επιλέγαμε τελικά.

Το μετρό τελικά έφυγε.. Πήρε μαζί του τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου, πολλά και ανάμεικτα. Με έκανε να σκεφτώ.. Δάκρυσα.. Είναι περίεργο συνειδητά να επιλέγεις να φεύγεις και να σταματάς από το τρένο της ζωής σου. Το χειρότερο είναι όταν το επιλέγουν άλλοι για σένα. Αλλά μάλλον έτσι πρέπει να είναι. Αλλιώς πώς θα έρθει το επόμενο τρένο? Μπορεί να είναι το ίδιο. Μπορεί να είναι και άλλο. Το μαθαίνεις μόνο όταν έχεις την δύναμη να περιμένεις.

Είναι αστείο να βγάζεις τόσα συμπεράσματα για την ίδια σου την ζωή από ένα μόνο μετρό που απλά έκανε την δουλειά του.χε! Απλά, ότι και να έχουμε γύρω μας πάντα κάπου μας οδηγεί!

ΕΜ