Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Και αυτό μου έφτανε....

Είμαι στο σταθμό. Περιμένω. Δε ξέρω ποιο δρομολόγιο, ποιο τρένο. Δε ξέρω πότε θα έρθει. Δε ξέρω ποια μέρα. Είμαι εκεί και περιμένω κοιτάζοντας τον ορίζοντα. Σηκώνομαι, ελέγχω, τίποτα.
Κάθομαι πάλι στο παγκάκι, έρχεται κάποιος, μου μιλάει για αυτόν, του λέω για μένα, για το τρένο που περιμένω και δε ξέρω πότε θα έρθει ούτε ποιο είναι. Συνεχίζει να μου μιλάει.
Εγώ σηκώνομαι, ελέγχω, κάθομαι σε άλλο παγκάκι. Αυτούς τους ξέρω καλά. Μιλάμε, συζητάμε, ξεχνιέμαι.
Σηκώνομαι ξανά, ελέγχω, πάω στο προηγούμενο παγκάκι. Μιλάω με αυτόν τον νέο άνθρωπο ξανά και ξανά. Δε θέλω να σηκωθώ αλλά θέλω να έρθει το τρένο μου.
Θέλω να φύγω, αλλά θέλω και αυτούς τους ανθρώπους. Θα μπορούν να έρθουν μαζί μου άραγε στο νέο ταξίδι που θα έρθει;
Σκέφτομαι μόνη........σηκώνομαι ελέγχω πάλι για το τρένο, τίποτα ακόμη στον ορίζοντα, κανένα σημάδι του τρένου. Γυρίζω στο παγκάκι με το νέο μου φίλο. Χαμογελάω. Θέλω, θέλω πολύ να είμαι εκεί.
Σηκώνομαι και πάλι, πάω στο παγκάκι με τους ανθρώπους που ξέρω. Συζητάω, τους αγαπάω. Τους θέλω μαζί μου.
Θέλω να είμαι στον σταθμό αυτόν. Κάτι εκεί με κρατάει αλλά........"το τρένο", η σκέψη του τρένου αναδύεται και πάλι.. Θέλω ένα σημάδι του..........

"Ησύχασε", ακούγεται τότε η Φωνή, "όταν το τρένο θα έρχεται, θα το καταλάβεις. Θα το ακούσεις να έρχεται. Θα το δεις. Ησύχασε μόνο στο σταθμό που σε έχω Εγώ βάλει. Απόλαυσε αυτή τη στάση στη ζωή σου. Ζήσε την με τους ανθρώπους που Εγώ σου έχω Χαρίσει. Δε ξέρεις αν θα τους έχεις κοντά σου όταν έρθει το τρένο. Δε ξέρεις τι θα έρθει για αυτό ηρέμησε και απόλαυσε. Απόλαυσε την κοινωνία, την αγάπη τους, το Πνεύμα τους, τη ζεστασιά τους, τη ζεστασιά Μου. Απόλαυσε τα όλα. Είμαι εγώ εδώ. Είμαι μαζί σου μέσα σε όλα αυτά. Ηρέμησε και προχώρα. Το τρένο θα έρθει. Δε θα αργήσει. Ηρέμησε στο σταθμό μου."

Δάκρυα με κατέκλυσαν. Έκατσα μόνη μου στο παγκάκι..... σκέψεις...σκέψεις...σκέψεις.....Τελικά, είχα σκοπό που ήμουν εκεί. Μια ευλογία δική Του, ο σταθμός αυτός. Δάκρυα ειρήνης, γαλήνης. Το φως Του ήταν παντού, η ζεστασιά Του, Αυτός.
Τίποτα πια. Σταμάτησα να περιμένω, να κοιτάζω τον ορίζοντα, Σηκώθηκα, πήρα μια βαθιά ανάσα, χαμογέλασα και έκανα μια νέα αρχή. Τριγυρίζοντας ανάμεσα σε όλους αυτούς που περίμεναν μαζί μου, χαμογέλασα. Ιδιαίτερη αγάπη με κατέκλυσε. Ο νέος μου φίλος αλλά και οι υπόλοιποι ήταν εκεί γιατί είχαν κάτι να μου δώσουν και να τους δώσω.
Ήταν εκεί για να μου μάθουν κάτι νέο...
Ήταν εκεί για να μου μάθουν, και αυτό μου έφτανε..
Ήταν εκεί αυτοί και Αυτός, και αυτό μου έφτανε...


ΕΜ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου