Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Αγάπη δική Του.

Σαν αεράκι πέρασε δίπλα μου. Τα πήρε όλα. Κοιτάζοντας τη θάλασσα ήξερα ότι είναι εδώ. Τα κύματα ηχούσαν δυνατά και ήξερα ότι είναι εδώ. Κοίταξα ψηλά το μπλε και σαν χάδι Ήρθε να με διαβεβαιώσει ότι Είναι εδώ. Έκλεισα τα μάτια και το μπλε ήταν εκεί, ακόμη εκεί. Σαν αεράκι απαλό μου Πήρε ο,τι νόμιζα πως είχα δικό μου.
'Ο,τι κρατούσα για μένα, το Πήρε. Η αίσθηση απώλειας αλλά και λύτρωσης δυνάμωσε. Ξέρω ότι είναι εδώ. Τον νιώθω. Τίποτα σαν Αυτόν δεν υπάρχει.
Μουσική δυνατή με επανέφερε. Λόγια που ηχούν ακόμη μέσα μου. Τα δικά Του λόγια. Αυτά που θεραπεύουν και γεμίζουν ελπίδα. Τίποτα πιο δυνατό από το χάδι Του, το λάδι Του. Τίποτα πιο ζωντανό από την πνοή Του.
Όλα αλλάζουν και φεύγουν. Όλα συνεργούν στο αγαθό. Όλα μετέωρα. Όλα σαθρά. Αλλά όλα δυνατά στο πρόσωπό Του, στα χέρια Του. Στα χέρια Του..... Τίποτα δε μπορεί να σε κρατήσει αιχμάλωτο μπροστά στα χέρια Του, στην αγάπη Του. Τίποτα δε μπορεί να σε φυλακίσει πιο πολύ κοντά Του. Γυρίζεις πίσω. Δεν υπάρχει όμως το παρελθόν. Δεν είναι εκεί.  Ψάχνεις απεγνωσμένα να συνδεθείς με κάτι, με μια κατάσταση αλλά δεν είναι εκεί. Δεν υπάρχει τίποτα πια. Τα πάντα αδειανά. Όπως ο τάφος Του. Όλα αδειανά. Όταν η δύναμη της ανάστασης σε αγγίζει τίποτα παλιό, τίποτα νεκρό δε μπορεί να ζήσει.
Αγάπη πλημμυρίζει την καρδιά... Αγάπη που λόγια δεν την περιγράφουν. Ο τάφος του μυαλού γέμισε αγάπη. Αγάπη με αιώνιο σκοπό. Αγάπη που ξεχειλίζει. Αγάπη που δε περιμένεις να υπάρχει, είναι εκεί.

Αγάπη δική Του...

ΕΜ



Υ.Γ προτεινόμενο κομμάτι: Ludovico Einaudi - Una Mattina

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου