Η Ελλάδα μυρίζει αλλιώς...

Ερχόμενος Ελλάδα και καθώς κατεβαίνεις τις σκάλες του αεροπλάνου ξέρεις ότι έφτασες. Μια βαθιά εισπνοή σε καλωσορίζει πίσω στα γνωστά. Ο αέρας είναι διαφορετικός. Φτάνεις στη πόλη σου και ξεκινάει η βροχή. Βαθιά εισπνοή και ξέρεις που βρίσκεσαι. Σχεδόν ακούς τον ήχο της βροχής καθώς έρχεται σε επαφή με το χώμα. Η βροχή σταματά και τα δέντρα εισβάλλουν στο χορό του αέρα. Βαθιά εισπνοή και μπορείς να διακρίνεις τις λεπτές νότες από τα άνθη της λεμονιάς και των άλλων εσπεριδοειδών.
Βαθιά εισπνοή και χάνεσαι σε αυτό το κόσμο όπου λουλούδια, δέντρα και χώμα φτιάχνουν. Μοιάζει σαν να χορεύουν ολόγυρά σου, μα όμως μένουν στάσιμα. Περπατάς και μυρωδιές δυναμώνουν καθώς άλλες ξεθωριάζουν. Άρωμα άνοιξης, άρωμα Ελλάδας. Δεν ξέρω αν η ξενιτιά μυστικά σιγοντάρει τις διάφορες αισθήσεις όπως αυτή της όσφρησης αλλά σίγουρα η δική μου Ελλάδα μυρίζει διαφορετικά από τη χώρα που ζω και εργάζομαι. Βαθιά εισπνοή, η Ελλάδα μυρίζει αλλιώς. Κάθε εισπνοή στο θυμίζει. Κάθε εισπνοή μια εικόνα. Κάθε άρωμα διαφορετικό που σε οδηγεί στην ταυτότητά σου. Εσύ πώς 'μυρίζεις' σήμερα;
Δεν μυριζουν μόνο τα λουλούδια αλλά και οι άνθρωποι. Κάποιοι μυρίζουν ελπίδα, κάποιοι θάνατο, κάποιοι Ουρανό, κάποιοι κόλαση.

'Επειδή είμαστε ευωδία Χριστού προς τον Θεό.' (Β' Κορ.2:15)





ΕΜ